عاملي که در سختي ها نيز موجب آرامش خاطر مي شود

مذهبي

تعبيري که در بيانات رهبري در ديدار با فعالان قرآني بيان شد و با اين آيه بيان فرمودند که با داشتن اين آرامش و سکينه مسير بندگي ، تقوا و ايمان هموارتر مي شود…

انسان مادامي که در دنيا به سر مي برد دچار انواع تغييرات روحي و رواني مي شود. گاهي سرخوش و پر انرژي است و گاهي کسل و بي حوصله، گاهي در ترس و وحشت به سر مي برد و گاهي در امنيت خاطر، زماني سرشار از اميد به زندگي است و زماني نگران و افسرده، لحظاتي آتش خشم و غضب و نفرت از جانش زبانه مي کشد و مدتي در پشيماني وحسرت و سرخوردگي است و اين جا است اين است که نبي مکرم اسلام (صلي الله عليه و آله) در توصيف حالات روحي انسان چنين مي فرمايد: (مثل القلب کمثل ريشة  بالفلات تعلقت في اصل شجرة يقلبها الريح ظهراً لبطن) (1) دل انسان مانند يک پر است که در بياباني به درختي آويزان کرده باشند، و باد آن را دائما زير و رو  کند.
مثنوي اين حديث را اينگونه به نظم در آورده است:
گفت پيغمبر که دل همچون پري است* در بياباني اسير صرصري است
باد پر را هر طرف راند گزاف * گر چپ و گر راست با صد اختلاف
آرامش مسئله اي حياتي
اين حالات گوناگون باعث شده تا انسان يکي از حياتي ترين مسائل زندگي خود را آرامش بداند.در جهان امروز هر کسي از طريقي به دنبال آرامش است و نسخه ي خاص خود را دنبال مي کند. يکي تصور مي کند با گوش دادن به آهنگ هاي بي کلام به آرامش مي رسد و ديگري دل سپردن به موسيقي طبيعت را چاره ي کار مي داند.
انسان مادامي که در دنيا به سر مي برد دچار انواع تغييرات روحي و رواني مي شود. گاهي سرخوش و پر انرژي است و گاهي کسل و بي حوصله، گاهي در ترس و وحشت به سر مي برد و گاهي در امنيت خاطر، زماني سرشار از اميد به زندگي است و زماني نگران و افسرده، لحظاتي آتش خشم و غضب و نفرت از جانش زبانه مي کشد و مدتي در پشيماني وحسرت و سرخوردگي است

بعضي سپري کردن اوقات را در کنار دوستان و بعضي مسافرت و خلوت در ميان کوه و دشت و صحرا را بهترين راه رسيدن به آرامش مي دانند و البته که بعضي بدترين راه را براي فراموشي دردها و رنج ها انتخاب مي کنند و آن استفاده از مشروبات الکلي و مواد مخدر است.
به راستي کدام راه، انسان را به خواسته اش مي رساند و کداميک مي تواند نفس سرکش و مضطربش را رام و آرام کند؟

نسخه ي الهي

براي رسيدن به آرامش بايد راهي را انتخاب کنيم که داراي بهترين تناسب با ساختار وجودي ما باشد.چه کسي مي تواند ادعا کند من نسبت به تمام زواياي وجودي انسان اطلاعات دقيق و صحيحي دارم و جسم و جان او را حتي بهتر از خودش مي شناسم جز خالق انسان ها و خالق کل هستي… آري تنها اوست که مي تواند به جان خسته و درمانده ي ما جاني دوباره بخشد و به ما زندگي سرشار از زيبايي و اميد و شادابي عطا کند. تنها اوست که مي تواند بر زمين هاي ظلمت زده ي جان هايمان بتابد و سرزمين دل هايمان را غرق در نور هدايت و بصيرت کند.

به دنبال آرامش در ميان کلام خالق

قرآن کلام خالق هستي است. قرآن کتاب هدايت است.هدايت از ظلمت ها به سمت نور و هدايت و از پستي ها به اوج قله هاي سعادت! آنچه را که انسان براي رسيدن به آرامش به آن نياز دارد به همراه نمونه هاي تاريخي آن در اين کتاب شريف بيان شده است.
قرآن کريم مهمترين عاملي را که سبب آرامش خاطر مي شود ، ايمان به خداوند متعال معرفي کرده است. ايمان به خداوند باعث مي شود تا انسان در شديدترين سختي ها  و هول انگيزترين لحظات داراي آرامش خاطر باشد.
به نمونه هايي در اين باب اشاره مي کنيم:
1? در جنگ حنين تعداد مسلمين طبق روايات مشهور و صحيح دوازده هزار نفر بود. اين تعداد در هيچ يک از جنگ هاي گذشته سابقه نداشت و اين امر باعث شد تا برخي مسلمانان دچار غرور شده و بگويند :” لن نغلب اليوم” (هيچ گاه با اين همه جمعيت امروز شكست نخواهيم خورد).
اما از آنجا که در ميان اين جمعيت ، افراد تازه مسلمان و ضعيف الايمان هم حضور داشتند درگيري در ابتدا به نفع دشمن تمام شد و موجب فروپاشي سپاه مسلمين شد و جز عده ي کمي (که در حدود ده نفر بودند) در اطراف پيامبر باقي نماندند؛ وضعيت به گونه اي بود که خداوند متعال چنين تعبيري را به کار مي برد: (وَ ضاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرِين) (2) زمين با آن همه وسعتش بر شما تنگ شد، سپس پشت به دشمن كرده و فرار نموديد.
قرآن کريم مهمترين عاملي را که سبب آرامش خاطر مي شود ، ايمان به خداوند متعال معرفي کرده است. ايمان به خداوند  باعث مي شود تا انسان در شديدترين سختي ها  و هول انگيزترين لحظات داراي آرامش خاطر باشد.

خواننده محترم حتما مي تواند اوج سختي و وحشتي را که مسلمين را در برگرفته بود تصور کند. سوال اينجاست که چه کسي جز خداوند قادر متعال مي توانست به اين افراد مايوس و وحشت زده آرامش عطا کند؟ خداوند مومنين را ياري کرد و آرامش را بر دل هاي آنان نازل کرد: (ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلى  رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُوْمِنِين) خداوند آرامش و اطمينان خويش را بر پيامبرش و بر مومنان نازل کرد.
تعبيري که در آيه شريفه آمده است نشان مي دهد که اين سکينه و آرامشي که موجب مي شود انسان پيچيده ترين مسائل را در خود هضم کند فقط بر پيامبر و مومنين فرود آمد نه بر همه ي مسلمين.
2? پيامبر صلي الله عليه و آله در مدينه خوابى مي بيند كه به اتفاق يارانش براى انجام مناسك “عمره” وارد مكه مى شوند، اين خواب را براى ياران خود بيان مي کند و همگى شاد و خوشحال مي شوند.
در ماه ذى القعده سال ششم هجرت، پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله با جمعيتي در حدود هزار و چهارصد نفر به قصد عمره به سوى مكه حركت مي کنند. اما مشرکين جلوي آنها را مي گيرند و از ورودشان به مکه جلوگيري مي کنند. در نهايت ماجرا به پيماني ختم مي شود که در ظاهر پيروزي کفار و شکست مسلمين است چرا که از نوشتن بسم الله الرحمن الرحيم و رسول الله در اين صلح نامه جلوگيري شد و قرار بر اين شد تا اگر كسى از قريش مسلمان شد و به مدينه پناه آورد مسلمانان او را به خانواده اش تحويل دهند، اما عكس آن لازم نيست ! هر کدام از اين مسائل به تنهايي  کافي بود تا مسلمين و علي الخصوص مومنين را در غم و اندوه عميقي فرو برد. اما خداوند متعال سکينه و آرامش خود را بر قلوب آنها مسلط کرد تا نه تنها از ايمان و استقامت آنها کم نشود بلکه بر ايمان ايشان نيز افزوده شود: (هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُوْمِنِين  لِيَزْدادُوا إِيماناً مَعَ إِيمانِهِم) (3) او كسى است كه سكينه و آرامش را بر دلهاى مومنان نازل كرد تا ايمانى بر ايمانشان بيفزايد. آن چنان آرامشى كه در فاصله اي طولاني با شهر خود در ميان انبوه دشمنان سلاح به دست، با نداشتن اسلحه كافى (چون براى زيارت آمده بودند نه براى جنگ) ترس و وحشتى به دل راه نمى دادند، و همچون كوه استوار و پا بر جا ايستاده بودند. (در اين آيه شريف نيز خداوند متعال نزول سکينه را مخصوص قلوب مومنين مي داند)

سخن آخر

ايمان به خداوند سبب مي شود که مومن در هيچ لحظه اي آرامش خود را از دست ندهد و با توکل به او همواره اميد به ياري خداوند داشته باشد ، چرا که اين وعده اي است از طرف خداوند متعال: (وَ كانَ حَقًّا عَلَيْنا نَصْرُ الْمُوْمِنِينَ) (4) “همواره اين حق بر ما بوده است كه مومنان را يارى كنيم”
به اميد روزي که همه ي دلها آرام به ياد خدا باشد.

پي نوشت ها:

1? نهج الفصاحة ص: 346
2? توبه 25
3? فتح 4
4? روم47

منبع: موسسه فرهنگي و اطلاع رساني تبيان

مذهبي